Kościół parafialny Św. Katarzyny, wymieniany w dokumen- cie w 1302 r., w obecnej formie zrealizowany został w latach 1457-1552 (po pożarze poprzedniego). Restaurowany po pożarze w 1759 r., uległ częściowemu zawaleniu się partii sklepień i wieży zachodniej w 1963 r Odbudowany w latach 1964-1965, jest budowlą orientowaną, murowaną z cegły, trzynawową, halową, z prezbiterium zakończonym sześciobocznie, otoczonym ambitem i wieńcem kaplic. Nawa środkowa w prezbiterium zwęża się nieco i posiada na osi filar dzielący dwie połowy sześcioboku. Całość nakrywają sklepienia gwiaździste, a część zachodnią współczesny strop z 1965 r. Fasadę zachodnią z trójkątnym szczytem flankują dwie nie ukończone wieże o póżnogotyckich formach. Wnętrze zachowało wyposażenie barokowe z 2. poł. XVIII w.